چین با گوشی، بیکاری را دور زد
به گزارش سیب پال، چین، که زمانی به عنوان «کارخانه جهان» شناخته می شد، امروز با اتکا به اقتصاد پلتفرمی، میلیونها شغل جدید خلق کرده است؛ شغل هایی که با یک گوشی و اتصال اینترنت آغاز می شوند.
چین بار دیگر درحال تغییر قواعد بازی اقتصاد جهانی است؛ این دفعه نه از مسیر تولید انبوه یا صادرات، بلکه از دل یک تحول عمیق در ساختار بازار کار خود.
میلیون ها کارگر موقت یا آن گونه که در غرب شناخته می شوند، «کارگران گیگ» امروز ستون فقرات اقتصاد دیجیتال چین را می سازند و تحولی را رقم زده اند که نتایج آن از مرزهای این کشور فراتر رفته و به دغدغه ای جهانی تبدیل گشته است.
طبق گزارش جدیدی از نشریه اکونومیست، بیشتر از ۲۰۰ میلیون نفر از نیروی کار شهری چین، چیزی معادل ۴۰ درصد، در قالب مشاغل موقتی، پروژه ای یا پلتفرمی فعالیت می کنند؛ آماری خیره کننده که از ظهور شکلی نوین از اشتغال حکایت دارد.
این کارگران دیگر اشخاصی پراکنده و بی ثبات نیستند، بلکه بازیگرانی کلیدی در اقتصاد دیجیتال نوظهور چین به شمار می روند.
چین به واسطه توسعه سریع و فراگیر «اپلیکیشن های اَبَرکاربردی» نظیر Meituan و Didi، امروز پیشرفته ترین نظام کار منعطف یا موقت در جهان را در اختیار دارد. هم اکنون، ۸۴ میلیون چینی بوسیله پلت فرم هایی همچون خدمات ارسال غذا یا تاکسی های اینترنتی امرار معاش می کنند.
این پدیده منحصر به چین نیست، اما وسعت و عمق آن در این کشور بی سابقه است. برای مقایسه، هند حدود ۱۰ میلیون و مالزی نزدیک به ۱.۲ میلیون کارگر گیگ دارد که تنها ۷ درصد از نیروی کار آن کشور را شامل می شوند.
جالب تر آن که انقلاب کار منعطف فقط به خدمات محدود نمانده است؛ بلکه به قلب صنایع تولیدی چین هم نفوذ کرده است. امروز حدود ۴۰ میلیون کارگر موقت در صنایع الکترونیک، پوشاک و سایر بخش های تولیدی مشغول به کارند و بوسیله پلت فرم های دیجیتال بین کارخانه ها جابه جا می شوند – آماری که سه برابر بزرگ تر از نیروی کار موقت در ایالات متحده است.
این تحول تنها یک چالش اجتماعی یا اقتصادی نیست؛ بلکه فرصتی است برای باز تعریف شیوه های اشتغال در دنیای امروز. خیلی از کارگران چینی، بخصوص نسل جوان، به واسطه انعطاف پذیری این مشاغل، توانسته اند درآمدی بالاتر از کارگران مهاجر سنتی کسب کنند. نظرسنجی سال ۲۰۲۲ اکونومیست نشان میدهد که رانندگان خدمات ارسال غذا در چین ۲۰ درصد بیشتر از متوسط دستمزد کارگران مهاجر درآمد دارند.
البته این مزایا بدون چالش نیست. نبود آموزش های بلندمدت، دسترسی محدود به خدمات عمومی به علت نظام ثبت خانوار «هوکو»، و دشواری در ساختن آینده ای پایدار برای ازدواج و تشکیل خانواده، همچون موانعی هستند که بر سر راه این نسل جدید قرار دارد.
چالش سالمندی و آینده کار
چین مانند خیلی از کشورهای آسیایی، با بحران جمعیتی مواجه می باشد. با افزایش سن جمعیت، فشار اقتصادی بر نیروی کار جوان و فعال هم افزایش خواهد یافت. در چنین شرایطی، حضور قدرتمند و سازمان یافته کارگران منعطف، نه یک تهدید، بلکه بخشی از چاره است.
نکته کلیدی در گزارش اکونومیست این است که دیگر نمی توان بر تولید سنتی یا اشتغال صنعتی بعنوان تضمینی برای ثبات اقتصادی تکیه کرد. اتوماسیون و هوش مصنوعی جای خیلی از مشاغل سنتی را گرفته اند. در همین حال، ۷۷ درصد از کارگران پلتفرمی اعلام نموده اند بعد از از دست دادن شغل های سابق، به این حوزه پیوسته اند. در چنین شرایطی، انتخاب میان «کار منعطف و موقت» یا «بیکاری کامل» است – و چین با هوشمندی گزینه نخست را در قالبی ساختاریافته دنبال کرده است.
الگویی برای جهان؛ بازبینی در قرارداد اجتماعی
تجربه چین حالا به الگویی مهم برای دیگر کشورها تبدیل گشته است. همان گونه که اکونومیست تاکید می کند، خوارزمی ها، هرچند گاه سختگیر، جایگزینی منصفانه تر برای دلالان و واسطه های کار سنتی هستند. اما لازمه موفقیت در این راه، بازطراحی سیاستهای اجتماعی متناسب با حقیقت جدید بازار کار است.
این سیاستها شامل موارد زیر است: نخست، امکان انتقال آسان تر مزایای بازنشستگی بین مشاغل مختلف، دوم کاهش هزینه های بیمه برای کارفرمایان جهت ممانعت از ترجیح کارگران موقتی و سوم اجبار پلت فرم ها به تأمین بیمه درمانی و پوشش اجتماعی است.
دولت چین در همین جهت گام هایی برداشته است؛ همچون تنظیم گری هوشمندانه الگوریتم های پلت فرم ها و ثبت رسمی کارگران موقتی برای بهره مندی از خدمات سلامت و بیمه های حوادث. هند هم اقدامات مشابهی را شروع کرده است.
آینده ای که از چین آغاز شد
در نهایت، آن چه امروز در چین درحال رخ دادن است، صرفا یک تحول داخلی نیست، بلکه آیینه ای از آینده بازار کار جهانی است. کشوری که زمانی نماد «کارخانه جهان» بود، حالا به لابراتوار زنده ای برای مدل جدیدی از اشتغال تبدیل گشته است؛ مدلی که منعطف، دیجیتال و با این حال نیازمند بازبینی عمیق در سیاستگذاری اجتماعی است.
به نظر می رسد چین، با درک عمیق از حقیقت های نوین، در راه ایجاد یک قرارداد اجتماعی مدرن گام برداشته است – مدلی که نه فقط جهت اقتصاد این کشور حیاتی می باشد، بلکه می تواند الگویی برای خیلی از کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته در عصر اقتصاد دیجیتال باشد.
به طور خلاصه
میلیون ها کارگر موقت یا آن گونه که در غرب شناخته می شوند، کارگران گیگ امروز ستون فقرات اقتصاد دیجیتال چین را می سازند و تحولی را رقم زده اند که نتایج آن از مرزهای این کشور فراتر رفته و به دغدغه ای جهانی تبدیل گشته است.
طبق گزارش جدیدی از نشریه اکونومیست، بیش از ۲۰۰ میلیون نفر از نیروی کار شهری چین، چیزی معادل ۴۰ درصد، در قالب مشاغل موقتی، پروژه ای یا پلتفرمی فعالیت می کنند؛ آماری خیره کننده که از ظهور شکلی نوین از اشتغال حکایت دارد.
این کارگران دیگر افرادی پراکنده و بی ثبات نیستند، بلکه بازیگرانی کلیدی در اقتصاد دیجیتال نوظهور چین به شمار می روند.
چین بواسطه توسعه سریع و فراگیر اپلیکیشن های اَبَرکاربردی نظیر Meituan و Didi، امروز پیشرفته ترین نظام کار انعطاف پذیر یا موقت در جهان را در اختیار دارد. با افزایش سن جمعیت، فشار اقتصادی بر نیروی کار جوان و فعال هم افزایش خواهد یافت. اما لازمه موفقیت در این راه، بازطراحی سیاست های اجتماعی متناسب با حقیقت جدید بازار کار است.
این سیاست ها شامل موارد زیر است: نخست، امکان انتقال آسان تر مزایای بازنشستگی بین مشاغل مختلف، دوم کاهش هزینه های بیمه برای کارفرمایان جهت پیشگیری از ترجیح کارگران موقتی و سوم اجبار پلتفرم ها به تأمین بیمه درمانی و پوشش اجتماعی است.
دولت چین در همین جهت گام هایی برداشته است؛ همچون تنظیم گری هوشمندانه الگوریتم های پلتفرم ها و ثبت رسمی کارگران موقتی برای بهره مندی از خدمات سلامت و بیمه های حوادث.
منبع: sibpal.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
جدیدترین مطالب مرتبط در سیب پال
نظرات بینندگان سیب پال در مورد این مطلب